Dag 12 t/m 15

beannacht dtí sibh(greeting to you in het Iers)

Ik heb een Engels-Iers woordenboek gekocht en dus probeer ik een beetje Ierse woorden te gebruiken... :):D

Dag 12:
Vanmiddag zijn we naar Colbh(ik geloof dat je het zo schrijft) geweest. Daar vertrok het schip Queen Elisabeth II voor het laatst uit Ierland. En het was voor de jongens leuk om die nog even te zien.
En wat een schip was dat! Echt zoals de Titanic(Colbh is trouwens de haven waar de Titanic voor het laatst aanlegde voor het zonk). Het was een enorm gevaarte. En de schoorsteen die er op zat was enorm! Echt alleen enorm is het juiste woord daarvoor.
Het was erg leuk er waren veel mensen op af gekomen. Er was een band en toen de boot vertrok zwaaide iedereen met een wit zakdoekje. Heel speciaal!
Ik had Harry in een slang(zo noemen ze het hier weet niet hoe het in NL heet, maar het is zo'n harnas zodat de baby voor je hangt) en ik voelde me echt zwanger hahaha. En ik kreeg ook een paar vuile blikken naar me toe geworpen. Maar ook een aantal mensen die hem gingen aaien enz. Erg leuk. Foto's hiervan volgen nog, want mijn camera was leeg en Geraldine heeft haar foto's nog niet op de comp.

Dag 13:
Vandaag niet veel gedaan. Gelopen met de twins en Rianne en naar Killarney gereisd.

Dag 14:
Vandaag mijn eerste dag in Killarney. Het begon als een mooie dag. Ik werd wakker van het geluid van paardenhoeven op het weg dek, heel leuk!
Dé toeristen attractie in Killarney is het rijden met een Jaunting car, oftewel paard en wagen. Ze laten je het national park zien.
Ik(in mijn remi) ging mee op een kar met een enorm leuke man, Michael. Hij was erg vriendelijk en wist enorm veel van alles af. Over elke steen wist hij wel wat te vertellen. Erg interessant alleen vergeet je dan ook zoveel. Toen we net in het park waren. Liet hij me een weiland zien met zwarte koeien. Die zijn zeer zeldzaam en leven in het nationaal park als onderdeel van een fokprogramma. In datzelfde weiland zagen we grote herten staan. Ze stonden ver weg en ik kon helaas geen foto van ze maken. Michael vertelde dat dat de Ierse herten zijn. Er zijn ook herten in Killarney die uit Japan komen(hoe ze hier zijn gekomen weet ik niet meer). Het zijn kleine hertjes met stipjes op hun rug. Na een paar minuten schrok Jessica(het paard) ergens van. En ja hoor, daar stonden ze mamma, pappa en baby Japans hertje. Pappa, was erg zenuwachtig, maar hij bleef wel mooi staan voor een foto. De baby en mamma waren rustiger en bleven gewoon eten. Het was zo gaaf dat ze gewoon bleven staan! Jessica was banger voor hun dan andersom!
Even later kwamen we bij Ross Castle aan(ik mocht toen trouwens de kar besturen). Hier mocht ik even 20 min rond kijken. Normaal deed hij dat niet, maar omdat ik toch alleen was kon dat wel even. En daar was het uitzicht ..... geen woorden voor. Op de foto's lijkt het wel mooi, maar in het echt... je staat op de ruïne van een kasteel en kijkt over een meer naar de bergen. Breath taking!
Daarna wilde ik naar Muckross house rijden. Dat is een geweldig oud huis wat nu een museum is met mooie tuinen er om heen. Maar alle fietsen waren verhuurd, dus dat ging niet door. Dan maar wat kerken bekijken. Waren erg mooi!
Rond half 3 begon het kei- en keihard te regenen(zo uit het niks, shit Ierland!). Dus ben ik maar naar het hotel gegaan en heb daar gewoon gelezen in bed. Heel relaxed!
's Avonds wilde ik iets leuks doen, maar het regende nog steeds. En wat is er leuker dan als het regent naar de cinema gaan. Daar heb ik the Duchess gezien. Zeker een aanrader. En ik merkte hoe mijn Engels nu al is verbeterd. Ik verstond de hele film, terwijl ik er soms wel een beetje moeite mee had.

Dag 15:
Vandaag moest ik vroeg uit de veren want ik ging vandaag paardrijden door the national park of killarney. Nog voor het ontbijt moest ik de deur uit(en dus uitchecken) bij het hotel. Bij de buren(tankstation) een broodje gehaald en op weg. Gelukkig kon ik mijn tas nog bij het hotel laten staan en hoefde ik die niet mee te dragen.
Na 3 kwartier lopen kwam ik bij de manege aan. Niks bijzonders gewoon normale stallen. Alleen mochten de bezoekers niet bij de stallen komen. Er stonden soort van dranghekken en daar mocht alleen personeel achter komen. Anyway ik kreeg een paard aangeboden. Niemand wist wat voor ras het was, maar het was een lief beest. Hij heette Don.
Het meisje die mij begeleidde, ik weet niet meer hoe zei heette:$, was een Frans meisje die hier tijdelijk werkte(daar straks meer over). Zij reed op een Tinker. Jawel een echte. Later vertelde Des me dat de Tinkers echt de laagste mensenklasse zijn hier in Ierland. Iedereen vindt ze vies en blijft bij ze uit de buurt. Behalve op een paardenmarkt(zoals in Galway) dan wil iedereen advies, want zij zijn de 'paardenfluisteraars' van Ierland.
Terug naar het rijden. Het was helemaal geweldig! Ik was in mijn eentje(ja, alweer) maar daardoor hoefde we ook geen rekening te houden met iemand die niet goed kon rijden. Ongeveer halverwege de rit reden we door een open veld en aan beide kanten stonden herten(dit keer alle twee de soorten) en er was ook nog een konijn maar die rende snel weg. De herten dus niet. Die bleven staan. De kleintjes(die van gisteren) keken heel bang en deden me erg aan geiten denken. De grote(die echt uit Ierland komen) keek ons verwaand aan.
"Wat we nu gaan doen mag eigenlijk niet, maar we galloperen langs ze." En wij dus in volle gallop tussen die herten door. En toen gingen al die herten rennen, dus onze paarden nog harder rennen. Het was geweldig, zoals je in de film ziet. Heel gaaf.
Verder vandaag niet zoveel gedaan. Beetje geshopt en veel in de bus gezeten.
Thuis aangekomen vertelde ik Geraldine van dat meisje die tracks deed hier. En zij zei dat haar broer racepaarden traint(hij heeft daar 30 paarden nu) en altijd hulp nodig heeft in de zomer(ivm vakanties enz.). Dus zij zou vragen of ik misschien in de zomer vakantie daar kon werken. En nu het helemaal vette er aan: Het is in Florida :O Maar goed, dat is af wachten :)

Grá Kim